متن ترانه عرفان طهماسبی به نام گل مهتاب

تو سیاهی شب تک و تنها بودم
خیس و بارون زده، پر سرما بودم
شب ستاره نداشت، آسمون میلرزید
و گل مهتاب حس شب رو فهمید
گل مهتاب منو تو آسمونت راه دادی
به من جای ستاره ماه دادی
خیال خیس این شب های بارونی
گل مهتاب چجوری قدر دنیاتو بدونم؟
نخونم واسه تو از چی بخونم؟
تو درمونی و درد تو بجونم
رفیق رفیق ترانه هام
با تمام وجود فریاد میزنم گل مهتاب

تو سیاهی شب تک و تنها بودم
خیس و بارون زده، پر سرما بودم
شب ستاره نداشت، آسمون میلرزید
و گل مهتاب حس شب رو فهمید
گل مهتاب منو تو آسمونت راه دادی
به من جای ستاره ماه دادی
خیال خیس این شب های بارونی
گل مهتاب چجوری قدر دنیاتو بدونم؟
نخونم واسه تو از چی بخونم؟
تو درمونی و درد تو بجونم
رفیق رفیق ترانه هام
با تمام وجود فریاد میزنم گل مهتاب