دل را به تو دادمو تا سر بدهم بر باد
بنده ی عشقمو از هر دو جهان آزاد
دردانه ی زیبا رخ مادرزاد
به دامت افتادم زندانی در بند تو آزادم
خوش موقع تو رسیدی تو به فریادم
تو همانی که هرگز نرود یادم
دل و دلدار تویی عاشق و بیمار منم
آنکه جانش برود در طلب یار منم
توی شیرین ادا با دل من ترش نکن
جز من حتی نفسی دل به کسی خوش نکن
تب کن که بمیرم که ببینی که چگونه ز تبت جان بدهم
تو گل بده در قلبمو من هر شب و روز پای تو باران بدهم
تو دلبر خوش نام خوش آوازه ی خوش معرفتو ناز منی طناز منی
تو نیمه ی پنهان منو جان منو فاش ترین راز منی پر پرواز منی
دل و دلدار تویی عاشق و بیمار منم
آنکه جانش برود در طلب یار منم
توی شیرین ادا با دل من ترش نکن
جز من حتی نفسی دل به کسی خوش نکن
دل و دلدار تویی عاشق و بیمار منم
آنکه جانش برود در طلب یار منم
توی شیرین ادا با دل من ترش نکن
جز من حتی نفسی دل به کسی خوش نکن
تب کن که بمیرم که ببینی که چگونه ز تبت جان بدهم

مجید پارسا – دل و دلدار