متن ترانه صادق زین به نام شومینه
بیا شومینه این خونه
سرد و ساکتو روشن کن
بیا پیرهن گلداری
که بت هدیه دادم تن کن
یادته گریه ت میومد
دست تو موهات میکشیدم میرفت
با یه خندت کل روز
هر جا که سختی میکشید میرفت
هیچ کی نمیفهمه حال دلم رو خودت بیا
بی تو تک و تنهام تو شهر و شلوغ بیا
قول داده بودی حرف رفتن رو نه نگیا
بیا بیا
قد دل کوچیک تنگ دلم برات
هر کی از کوچه رد میشه میام تو حیاط
تنگه تنگه دلم واسه اون دو تا چشات
بیا بیا
کی مث من تورو بلده
خودش تو درده ولی میخنده
کی مثل من دورت میگرده
موهات با عشق واست میبنده
کی بت داد دو بال پرواز
باهات میومد تا آسمون
وقتی میرفتی در که میبستی
پشت هم میگفتم بمون